Columnist Ebru Umar doet niet mee aan de je-mag-tegenwoordig-ook-niets-meer- zeggen onzin en schrijft wat ze maar wil, wanneer ze maar wil en over wie ze maar wil. Dat de hatertjes drie rijen dik staan opgelijnd, doet haar niet veel. De bijval daarentegen raakt elke keer weer.
De eer, bloemen en wijn zijn voor hobbyisten. En dus houd ik tussen alle verbouwingen door de rug recht en blijf ik schrijven waar het op staat. Dat vervolgens alles mijn schuld is, hoort daarbij. Ben jij #TEAMEBRU en wil je mij steunen? Te gek. Dank!
Ik snap niet zo goed dat iedereen het moeilijk vindt om thuis te zijn, maar ik snap wel dat niet iedereen een contactgestoorde columnist is.
Lees verderHet is een soort landarrest, de ‘intelligente lockdown’ waar we in zitten. Van binnen naar buiten kijkend is er niets veranderd:
Lees verderJe hebt een paniekaanval, zegt ze. De tranen stromen over mijn wangen; ik weet dat dit geen paniekaanval is. Ik heb nooit een paniekaanval. “Ik wil hier gewoon niet zijn,”…
Lees verderDoe mee en steun #TEAMEBRU