Columnist Ebru Umar doet niet mee aan de je-mag-tegenwoordig-ook-niets-meer- zeggen onzin en schrijft wat ze maar wil, wanneer ze maar wil en over wie ze maar wil. Dat de hatertjes drie rijen dik staan opgelijnd, doet haar niet veel. De bijval daarentegen raakt elke keer weer.
De eer, bloemen en wijn zijn voor hobbyisten. En dus houd ik tussen alle verbouwingen door de rug recht en blijf ik schrijven waar het op staat. Dat vervolgens alles mijn schuld is, hoort daarbij. Ben jij #TEAMEBRU en wil je mij steunen? Te gek. Dank!
Je hebt een paniekaanval, zegt ze. De tranen stromen over mijn wangen; ik weet dat dit geen paniekaanval is. Ik heb nooit een paniekaanval. “Ik wil hier gewoon niet zijn,”…
Lees verderDe waarheid is dat de emmer is overgelopen. Mijn emmer. Ik. De waarheid is dat ik dagen huilde. Tussen het verbouwen en verhuizen door weliswaar maar iemand hoefde maar aardig te zijn en hop, tranen.
Lees verderSinds begin dit jaar is Christa Wiertz President van de rechtbank in Amsterdam. “„Wij zijn geschokt, ongeloof overheerst. Je kunt zeggen dat dit een aanslag is op de rechtsstaat.” ...
Lees verderDoe mee en steun #TEAMEBRU